Eidιseograφiko: Ε.Ε Η παρακμή μιας "αυτοκρατορίας"

Eidιseograφiko: Ε.Ε Η παρακμή μιας "αυτοκρατορίας":             Ε.Ε Η παρακμή μιας "αυτοκρατορίας" Μετά τον β' παγκόσμιο η Ευρώπη αποφάσισε να ενωθεί προκειμένου να μην υπάρξ...

Ε.Ε Η παρακμή μιας "αυτοκρατορίας"

            Ε.Ε Η παρακμή μιας "αυτοκρατορίας"

Μετά τον β' παγκόσμιο η Ευρώπη αποφάσισε να
ενωθεί προκειμένου να μην υπάρξουν ξανά συγκρούσεις μεταξύ των εθνών της.
Μήπως όμως τελικά οδεύει στην αντίθετη κατεύθυνση;
Στη θεωρία όλα τα κράτη μέλη είναι ίσα, στην πράξη όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Με την αρχή τις οικονομικής κρίσης η Γερμανική κυβέρνηση κράτησε μια αυτοκρατορική στάση επιβάλλοντας μια ακραία λιτότητα στις χώρες του νότου. Η υπερφορολόγηση
σε συνδυασμό με την διαρκή μείωση μισθών- συντάξεων έχει συνθλίψει την μεσόγειο προκαλώντας τεράστια  οργή.

Οι αιτίες Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.Η ευρωζώνη δημιουργήθηκε χωρίς να έχει γίνει πραγματική σύγκλιση.Το αποτέλεσμα ήταν ένα κοινό νόμισμα χωρίς κοινή οικονομία και εξηγώ. Η εξαγωγική  δύναμη της Γερμανίας είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη των υπολοίπων χωρών κάτι που έχει ως συνέπεια την συγκέντρωση όλου του χρήματος στο Βερολίνο.Αγοράζουμε τα πάντα από τους Γερμανούς εκείνοι όμως  δεν αγοράζουν και πολλά από εμάς τους νότιους γιατί δεν παράγουμε και πολλά. Κατά συνέπεια το χρήμα δεν ανακυκλώνεται στις υπόλοιπες χώρες, και φυσικά δεν μπορείς το τυπώσεις παρά μόνο να το δανειστείς στην ουσία δηλαδή το αγοράζεις.
Αυτό δίνει τεραστία πολιτική δύναμη Στην Μέρκελ και ακόμα περισσότερο χρήμα.
Όμως  η αυταρχική  Στάση των Γερμανών απειλεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Όσο αυξάνεται η φτώχεια τόσο αυξάνονται και οι ακραίες φωνές κάτι που δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη δεδομένης της απόγνωσης των Ευρωπαίων πολιτών. Το χειρότερο από όλα ήταν δήλωση Σοϊμπλε ''Η δημοκρατία δεν αλλάζει τίποτα'' όμως αυτό που μας διδάσκει ιστορία είναι ότι όταν η  δημοκρατία δεν αλλάζει τίποτα, συνήθως αλλάζει με τα όπλα και όχι πάντα προς το καλύτερο. Χωρίς Δημοκρατία  είναι αδύνατο να υπάρξει ειρήνη και όσο πίστη των Ανθρώπων σε αυτήν χάνεται τόσο μεγαλώνει κι ο κίνδυνος νέων συγκρούσεων εντός της Ευρώπης.Η ιστορία παραδίδει  μαθήματα και όταν τα αγνοούμε τότε την αναγκάζουμε να επαναληφθεί.  

 Η λύση Σε έναν ιδανικό κόσμο αυτό που θα έπρεπε να κάνει η Ηγεσία της ευρωπαϊκής ένωσης 
θα ήταν η στήριξη των χώρων στην αύξηση της παραγωγικότητας προκειμένου να αυξηθούν οι εξαγωγές τους ενώ παράλληλα απαιτείται εξισορρόπηση μεταξύ κόστους ζωής και κατά κεφαλήν εισοδήματος. Είναι βλακώδες να περιμένεις επενδύσεις  έχοντας μηδενική ζήτηση στην αγορά και εξαντλητική φορολόγηση. Δηλαδή πώς ακριβώς θα κανείς μια χώρα ισχυρή  όταν την κάνεις φτωχότερη από ότι ήδη είναι.
Ρεαλιστικά μιλώντας όσο παραμένουν  στο τιμόνι  η Μέρκελ και τα φιλαράκια της δεν βλέπω να αλλάζει κάτι. Χρειαζόμαστε αντίμετρα σε αυτόν τον οικονομικό-πολιτικό πόλεμο. Το πιο σημαντικό είναι μια στρατηγική  εξόδου αν αυτή κριθεί αναγκαία. Μια συμφωνία με Η.Π.Α για  κλειδωμένη ισοτιμία στο δολάριο θα έδινε ένα δίχτυ ασφαλείας και ταυτόχρονα θα ΄καθιστούσε πολύ πιο δύσκολο΄τον εκβιασμό των "φίλων" μας εναντίων της χώρας μας. Δεν έχω κάποιο φετίχ με την δραχμή όμως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πρέπει να προχωρήσουμε  μπροστά. Αυτή ή άρρωστη
κατάσταση  ΄δεν μπορεί να διαιωνίζεται επ΄άπειρον.  

 οι εταίροι και οι εταίρες τους

 

 Ας είμαστε ειλικρινείς δεν υπάρχει καμία απολύτως εθνική κυριαρχία στην Ελλάδα την Ιταλία, Ισπανία κτλ. αντιθέτως οι χώρες μας βρίσκονται υπό ομηρία και αντί για κυβερνήσεις έχουμε διαχειριστές.Δυστυχώς η Κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς χωρίς αυτό βέβαια να αποτελεί άλλοθι για
τις προηγούμενες.   όπως και να το κάνεις όμως η κωλοτούμπα  ήταν τεράστια και ο Αλέξης ξέχασε πως οι επαναστάσεις δεν γίνονται εκ του ασφαλούς και η υποτίμηση του αντιπάλου ήταν ολέθρια.
Κλείνοντας  κάτι που με ενόχλησε ήταν η απομάκρυνση Βαρουφάκη  με απαίτηση των δανειστών και η λάσπη. που έφαγε από το ίδιο του το κόμμα. Από asset έγινε βαρίδι  για να καλυφθεί η ανικανότητα  και η δειλία μιας δήθεν αριστεράς που ενδιαφέρεται μόνο για καρέκλες. Μπορεί Ο Βαρουφάκης να είναι εκκεντρικός άλλα τουλάχιστον εκείνος δεν πρόδωσε τις ιδέες του ούτε το λαό του. Κι όσο για τις τράπεζες που έκλεισαν, μήπως να θυμώναμε περισσότερο με τους Ευρωπαίους  που έδωσαν την εντολή προκειμένου να εκβιάσουν μια ολόκληρη ΄χώρα; Το ΔΝΤ που  ήθελε να επαναλάβει το ίδιο και τους πρόλαβαν τα wikileaks  το θυμόμαστε; όπως συνήθιζε  να λέει ένας παλιός μου φίλος βλέπουμε το δέντρο άλλα χάνουμε το δάσος και ελπίζω κάποτε να αποφασίσουμε αν θέλουμε ευρώ ή ελευθέρια με κάθε κόστος. Ίσως κάποτε απαλλαγούμε από τους εταίρους και τις εταίρες τους, μέχρι τότε ας μείνουμε ενωμένοι κι ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Τα σέβη μου.

Γιώργος Δάρας